ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΦΕΞΗ
Εκδιδομένη υπό την διεύθυνσιν του Δρος Ι. ΖΕΡΒΟΥ

Διονυσίου Σολωμού Τα Έργα Όλα τα ποιητικά και πεζά έργα του εθνικού ποιητού, μετά των παραλλαγών στίχων και διορθώσεών του — ποιήματα εθνικά, επικολυρικά, σατυρικά, λυρικά, επιγράμματα, σημειώσεις και μελετήματα φιλολογικά, ιστορικά και κριτικά εν οις «ο διάλογος του ποιητή, φίλου και σοφολογιωτάτου», εις ένα τόμον κατά την διαρρύθμισιν και την τάξιν της κριτικής εκδόσεως Ιακ. Πολυλά. — Η έκδοσις επί χάρτου κοινού. Δρ. 2.50. —

Ιω. Ζερβού Μύθοι της Ζωής. Διηγήματα και παραμύθια, συγχρονιστικά αλλά και αναγόμενα εις θρύλους και παραδόσεις της Ανατολής, πρωτότυπα δε εις το ύφος και εις την καθόλου μορφήν. Το πρώτον μέρος, αι «Ιστορίαι του Δισκεψίου» εικονίζουν υπό ιδεολογικόν τύπον, αλλά με ωμόν κατ' ουσίαν ρεαλισμόν, τους ανθρώπους με τας ορμάς και τα πάθη των εις αντίθεσιν προς τα ιδανικά των. Το δεύτερον μέρος, αι «Ιστορίαι του Τρισκεψίου» παρουσιάζουν ως τρίτον παράγοντα της ζωής την υπερτέραν και γενικήν αντίληψιν του νου, την μοιραίως ειρωνευομένην κάθε πραγματικήν ενέργειαν και κάθε ενδιάθετον ροπήν. Δρ. 3. —

W. Gœthe (Γκαίτε) Βέρθερος. Μυθιστόρημα, του οποίου η φιλολογική και κοινωνική επίδρασις υπήρξε μοναδική, μεστόν λυρισμού, τρυφερότητος και πάθους είναι ο Βέρθερ του κορυφαίου της Γερμανίας ποιητού Γκαίτε. Ο έρως εξεταζόμενσς από της πλέον αισθηματικής και ιδεολογικής απόψεως, αποτελεί την βάσιν του ρωμαντικού αλλά και ψυχολογικού τούτου μυθιστορήματος. Η έκδοσις επί χάρτου κοινού. Δρ. 2. —

Αριστοτέλους Βαλαωρίτου Έργα. Το έξοχον ποιητικόν έργον του υμνητού της ελληνικής πατρίδος και των ελληνικών ιδανικών, του αποδώσαντος συγχρονιστικώς την δημοτικήν μας της Ηπείρου και της Ρούμελης ποίησιν. Τα προλεγόμενα και αι φιλολογικαί, ιστορικαί και άλλαι σημειώσεις του ποιητού συμπεριλαμβάνονται εις τον τόμον τούτον. — Η έκδοσις επί χάρτου κοινού. Δρ. 5. —

Ι. Κονδυλάκη Ο Πατούχας Το δυνατόν και συνάμα κλασσικώς λιτόν ύφος του συγγραφέως, η ενάργεια και η παραστατικότης και η αλήθεια της περιγραφής, η ανεπιτήδευτος αλλά και βαθεία ψυχολογία των κοινωνικών και των κατ' άτομον εκδηλώσεων της ζωής, προσόντα διακρίνοντα εξαιρετικώς το συγγραφικόν τάλαντον του κ. Ι. Κονδυλάκη, συγκεντρούνται και παρέχονται πλούσια και άφθονα εις τον Πατούχαν. Ώστε το αληθώς Ελληνικόν τούτο έργον, ηθογραφικόν άμα και ψυχολογικόν, να είναι ισάξιον προς τα τελειότερα του είδους του εις την ξένην φιλολογίαν. Δρ. 3. —

Εμμανουήλ Ροΐδου Συριανά Διηγήματα. Δημιουργός ελληνικού φιλολογικού ύφους είναι ο Ροΐδης συνδυάσας πολυμάθειαν και ανθηρότητα φράσεως, σκέψιν και σαφήνειαν, σκώμμα οξύ και χαριτωμένην λεπτότητα. Τα κατεσπαρμένα πολλαχού ηθογραφικά διηγήματά του, μερικά επιθεωρημένα υπ' αυτού του ιδίου, περιλαμβάνονται εις τον τόμον τούτον μετά πλήρους βιογραφικής και κριτικής μελέτης περί του συγγραφέως υπό του κ. Α. Μ. Ανδρεάδου. Δρ. 3. —

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. Εμμ. Ροΐδης, Βιογραφία. — Ψυχολογία Συριανού συζύγου. — Ιστορία ενός σκύλλου. — Ιστορία μιας γάττας. — Το ξεστούπωμα. — Το παράπονο του νεκροθάπτου. — Ιστορία ορνιθώνος.

Ανδρέου Κάλβου Η Λύρα. Αι εικοσιτέσσαρες θαυμασταί ωδαί, αι δημοσιευθείσαι υπ' αυτού εις δύο τεύχη, ήτοι το όλον ποιητικόν αυτού έργον, το διάφορον, αλλά και παράλληλον και εφάμιλλον του έργου του Σολωμού, εκδίδονται εις τον τόμον τούτον. Προτάσσεται βιογραφία του Κάλβου υπό τον κ. Ι. Ζερβού, εν τέλει δε παρατίθεται η συνταχθείσα υπό του ποιητού μετρική των ωδών του. Δρ 2. —

Δ. Γ. Καμπούρογλου Θρύψαλα. Εντυπώσεις υπό πρωτότυπον διηγηματικόν τύπον, κριτικαί γνώμαι, φιλοσοφικαί, ηθικαί, φιλολογικαί, εκ των οποίων άλλαι εκτενέστεροι κι άλλαι κομψώς επιγραμματικαί, εις ύφος εν συνόλω επίχαρι αλλά μεστόν λεπτής ειρωνείας, περιλαμβάνονται εις το πρωτότυπον τούτο έργον του κ. Καμπούρογλου, το οποίον δύναται να χαρακτηρισθή ως αποστάλαγμα πολυετούς και ανθηράς φιλολογικής εργασίας. Δρ 2. —

W. Shakspear (Σαίξπηρ) Κοριολανός. Μετάφρασις Μ. Δαμιράλη Η ζωή του Κοριολανού, του ηρωικού προασπιστού της πατρίδος του Ρώμης και κατόπιν προδότου και πολεμίου αυτής, αποτελεί την υπόθεσιν του θαυμασίου εις πέντε πράξεις δράματος, το οποίον οι κριτικοί θέτουν εφάμμιλλον του «Βασιλέως Ληρ», του «Μάκβεθ» και του «Οθέλλου», ήτοι μεταξύ των αριστουργημάτων του κορυφαίου νεωτέρου τραγικού Δρ 2. —

Λεοπάρδη Ηθικά έργα. Το αριστούργημα του υπερόχου της Ιταλίας φιλοσόφου και ποιητού Λεοπάρδη είναι τα «ηθικά έργα» του. Η παραστατικότης των ιδεών, ο λυρισμός, η πρωτοτυπία και το κλασσικόν ύφος παρέχουν εις το έργον μοναδικήν γοητείαν και χάριν. Ενώ η εμβρίθεια, αι φιλοσοφικαί αντιλήψεις και η ευρύτης της σκέψεως το αναδεικνύουν εξόχως υποβλητικόν συνάμα και μορφωτικόν. Του έργου προτάσσεται πρόλογος εμβριθής περί του βίου και των έργων Λεοπάρδη υπό του καλλιτεχνικώς μεταφράσαντος κ. Α. Καμπάνη. Δρ. 3. —

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ: Βίος και έργα του Λεοπάρδη. — Διάλογος του δόκτορος Rush με τες μούμιες. — Διάλογος του Πλωτίνου και του Πορφυρίου. — Διάλογος ενός Ισλανδού με την μητέρα Φύσιν. — Διάλογος της Φύσεως και μιας ψυχής. — Εγκώμιον των πουλιών. — Ιστορία του ανθρωπίνου γένους. — Σκέψεις.

W. Gœthe Φάουστ Μετάφρ. Μ. Αυγέρη Το κυριώτατον φιλοσοφικόν και ποιητικόν αριστούργημα του Γκαίτε — το κορυφαίον έργον της Γερμανικής φιλολογίας. Από τον θρύλον του σοφού που επώλησε την ψυχήν του εις τον Σατανάν και γύρω εις τα μεγάλα ιδεώδη της σοφίας, της ωραιότητος και της αρετής εξελίσσεται μία έντονος αλληλουχία των παθών, των ορμών, των εξάρσεων και των ιδεωδών του ανθρώπου. Υπερτέρα ποιητική πνοή ζωογονεί την βαθυτάτην σκέψιν, θαυμαστή πλαστικότης συναρμόζει την πολύπλοκον δραματικήν αυτού σύνθεσιν και εταστική ειρωνεία αισιοδόξου σοφίας ζωογονεί το σύνολον. Δρ. 4. —

Sienkiewicz Quod Vadis ?(Πού υπάγεις;) Όλη η τόσον δραματική ζωή των χρόνων του Νέρωνος, η εξελισσομένη εν μέσω όλβου αμυθήτου και δυστυχίας απαραμίλλου, πολυτελείας, φιληδονίας, συμφορών και αθλιοτήτων, με πιστήν εξιστόρησιν των καταπληκτικών οργίων του Νέρωνος εκ παραλλήλου και κατ’ αντίθεσιν της ηθικής και της αγιότητος των πρώτων χριστιανών της κοσμοκρατείρας Ρώμης, περιπλεκόμενα εις έν περιπαθές μυθιστόρημα έρωτος και στοργής αποτελούσι το θέμα του ωραίου και πολυπλόκου έργου, που εντός ολίγων ετών αριθμεί χιλιάδας εκδόσεων εις όλας τας γλώσσας του κόσμου. Η ανέκδοτος μέχρι τούδε μετάφρασις του κ. Δρακοπούλου είναι η μόνη πλήρης και ακριβής. — Δρ. 5. —

Δ. Ταγκοπούλου. Σκόρπιες μολυβιές Σειρά ψυχολογικών διηγημάτων, ηθογραφικών εντυπώσεων και περιγραφών της ελληνικής φύσεως αποτελούσι τον τόμον τούτον. Εις αυτάς με απλότητα, πρωτοτυπίαν και καλλιτεχνικήν διατύπωσιν παρέχονται ενδιαφέρουσαι και ζωνταναί εικόνες από την σύγχρονον εθνικήν μας ζωήν. Δρ. 2. —

Henri Gilbert Τέχνη για τα παιδιά. Μετάφρ. Γ. Τσοκοπούλου Από τα δυσκολώτερα συγγραφικά κατορθώματα είναι η σύνθεσις καλλιτεχνικών, τερπνών και διδακτικών έργων, ικανών να ελκύουν το ενδιαφέρον της παιδικής ψυχής και να συντελούν εις την αισθητικήν και ηθικήν αυτών ανάπτυξιν. «Η τέχνη για τα παιδιά» παρέχει εις ένα τόμον εκλεκτάς συνθέσεις, διηγήσεις, διαλόγους, έργα παιδαγωγικά εξόχων λογογράφων, ικανά συνάμα να παράσχουν τέρψιν εις πάντα ανεπτυγμένον. Δρ. 2.50. —

G. Flaubert Ο πειρασμός του αγ. Αντωνίου Μετάφρ. Κ. Βάρναλη Το χαρακτηριστικώτερον και φανταστικώτερον έργον του μεγάλου λογογράφου της Γαλλίας. Από το γνωστόν συναξάρι της χριστιανικής παραδόσεως, που παρουσιάζει τον μέγαν άγιον ασκητήν των αφρικανικών ερήμων ενοχλούμενον σαρκικώς και ψυχικώς υπό του πειρασμού, εδημιούργησεν ο συγγραφεύς γοητευτικήν, πολύπλοκον και περιπετειώδη διήγησιν όχι μόνον βαθύτατα ψυχολογικήν και φιλοσοφικήν, αλλά και παρέχουσαν ζωηράν εικόνα των έξεων, των ιδεωδών και των συνθηκών του βίου των πρώτων χριστιανικών αιώνων της Ανατολής. Δρ. 3. —

Κονδυλάκη, Ευστρατιάδου κλπ. Από την εθνικήν εποποιίαν Σελίδες της μεσαιωνικής και της νεωτέρας ιστορίας μας γραφείσαι από λογοτέχνας και αφηγούμεναι πιστώς μετά παραστατικότητος και λυρισμού τα μεγάλα και δραματικά γεγονότα, εν οις οι αγώνες των βουλγαροκτόνων αυτοκρατόρων, η άλωσης της Κων]πόλεως, η ολοκαύτωσις του Αρκαδίου κλπ. Δρ. 2.50. —

Σπύρου Μελά Το άσπρο και το μαύρο Το τελευταίον δυνατόν και συγκλονιστικόν δράμα του Έλληνος συγγραφέως, δι' ου προβάλλονται ζωηρώς και αναλύονται επιδεξίως και εξελέγχονται θεσμοί και ηθικά προβλήματα της συγχρόνου κοινωνίας Δρ. 1.50. —

Δ. Γρ. Καμπούρογλου Αναδρομάρης Ποικίλαι, άγνωστοι, διαφωτιστικοί λεπτομέρειαι από την θρησκευτικήν, την πολιτικήν και την κοινωνικήν ζωήν του έθνους από των χρόνων της δουλείας μέχρι και της παρελθούσης γενεάς. Εκάστη περιλαμβάνεται εις αυτοτελή διήγησιν, φιλολογικώς επαγωγόν, απαρτίζεται δ' εν συνόλω πρωτότυπον έργον αναδρομικής επισκοπήσεως της όλης Ελληνικής ζωής Δρ. 3. —

Αννίνου, Μωραϊτίνη, Τσοκοπούλου κλπ. Ήρωες και μάρτυρες Η ζωή και η πολεμική και κοινωνική δράσις των μεγάλων της Ελληνικής επαναστάσεως πρωτεργατών. Ο Ρήγας, ο Βύρων, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Καραϊσκάκης, ο Κολοκοτρώνης, ο Μιαούλης κλπ. αποτελούσι την ιστορικήν άμα και λογοτεχνικήν σειράν βιογραφιών του τόμου τούτου Δρ. 2. —

Π. Νιρβάνα Η βοσκοπούλα με τα μαργαριτάρια Εκλεκτά διηγήματα αναφερόμενα κυρίως εις την Ελληνικήν παράδοσιν, ζωογονούμενα από ωραίαν ψυχολογίαν. Μεταξύ των διηγημάτων του τόμου: Το βασιλόπουλο που χαμογελούσε, το αγαπημένο ανδρόγυνο, ο γάμος της πεντάμορφης, η εκδίκησις του καμπούρη, ψεύτρα αγάπη κλπ Δρ. 2. —

Κονδυλάκη, Τσοκοπούλου κλπ. Μεγαλουργήματα του 21 Τα λαμπρότερα και επικώτερα κατορθώματα του αγώνος της Ελληνικής ανεξαρτησίας, με ιστορικήν ακρίβειαν και περιγραφικότητα από εκλεκτούς λογογράφους μας. Η Γραμβούσα — Η πολιορκία της Ακροπόλεως — Η άλωσις της Τριπολιτσάς — Η έξοδος του Μεσολογγίου — Η ναυμαχία του Ναυαρίνου κλπ. περιλαμβάνονται εις τον τόμον τούτον Δρ. 2. —

Ειρ. Π. Δημητρακοπούλου Η υιοθετημένη Μυθιστόρημα πρωτότυπον, ειλημμένον εκ της πραγματικής ζωής, δι' ου εικονίζεται η τραγική θέσις του δι' υιοθεσίας αποσπωμένου από την φυσικήν οικογένειάν του και από το πρώτον περιβάλλον της ζωής του Δρ. 3. —

Μολιέρου Τα ερωτικά πείσματα Μετ. Ν. Ποριώτη Μία από τας ωραιοτέρας κωμωδίας του Μολιέρου, αληθινά ψυχολογημένη, με χαρακτηρισμούς προσώπων, ελαττωμάτων και παθών, με αλλεπάλληλα κωμικά επεισόδια και πλουσίαν σκηνικήν πλοκήν, μεταφρασθείσα φιλολογικώς και πιστώς εις μέτρον υπό του κ. Ν. Ποριώτη. Δρ. 1.50. —

Ε. Ροΐδου Τα είδωλα Η μεγάλη και πολύκροτος γλωσσική μελέτη του Ροΐδου, η οποία αποτελεί και εμβριθή φιλολογικήν κριτικήν όλης της νεωτέρας ελληνικής φιλολογίας. Μετ’ αυτής συνεξεδόθη και η συμπληρωματική απάντησις του Ροΐδου εις βιβλιογραφικήν επίκρισιν του Πολυλά. Δρ. 4. —

Αλεξ. Παπαδιαμάντη Τα Άπαντα Η Ελληνική ψυχή με τα εθνικά της ιδεώδη, τας οικογενειακάς παραδόσεις, τα συναξάρια και τους θρύλλους και την ποίησιν της παρουσιάσθησαν από τον Παπαδιαμάντην εις αριστοτεχνικά μυθιστορήματα και διηγήματα. Εις τον έξοχον διηγηματογράφον η Ορθοδοξία εύρε τον θαυμάσιον ραψωδόν της και η ελληνική φύσις τον έξοχον υμνητήν αυτής.

Τα έργα του αφανώς ζήσαντος και προ ολίγου καιρού εν πενία, αποθανόντος μεγάλου Έλληνος συγγραφέως εξεδόθησαν εις τους εξής 11 τόμους:

Η Γυφτοπούλα Δρ. 4. —
Η Φόνισσα 3. —
Η Μάγισσες 3. —
Πασχαλινά Διηγήματα 1. —
Χριστουγενιάτικα διηγήματα 1. —
Ο πεντάρφανος 3. —
Πρωτοχρονιάτικα διηγήματα Δρ. 1. —
Τα ρόδινα ακρογιάλια 2.50. —
Η χολεριασμένη 2.50. —
Η Νοσταλγός 2. —
Τα Χριστούγεννα του Τεμπέλη 3. —

Οι ένδεκα τόμοι Δρ. 25. —

Πλ. Ροδοκανάκη Το βυσσινί τριαντάφυλλο Ωραία παθητική ιστορία έρωτος, με λυρισμόν και ψυχολογίαν ιδιότυπον. Μετ' αυτού συνεξεδόθησαν δύο σειραί ανεκδότων διηγημάτων του κ. Ροδοκανάκη υπό τους τίτλους «Παιδιάτικες Αγάπες» και «Ιστορίες» Δρ. 2. —

Ed. de Amicis Σκηναί του στρατιωτικού βίου Μετάφρ. Ν. Σαράδου Η ζωή του στρατώνος και η ζωή του πολέμου με την χαράν αλλά και τας φρικαλεότητας και την θλίψιν της περιγράφονται αριστοτεχνικά από τον καλλιτέχνην συγγραφέα εις την σειράν των εξής διηγημάτων: ο Θάνατος, ο Πληγωμένος, ο Νεοσύλλεκτος, ο Σκοπός, ο Υπηρέτης, η Μήτηρ κλπ. Δρ. 2. —

Π. Δημητρακοπούλου Σκουπιδιάδα Ιδιόρρυθμος, δυνατή και μοναδική εις την φιλολογίαν μας σάτυρα εις 16 ραψωδίας, σατυρίζουσα ελαττώματα και αδυναμίας, προλήψεις και κοινωνικά άτοπα της εποχής και της ζωής μας. Δρ. 1. —

Jean Richepin Ισπανικά παραμύθια Μετάφρασις Ν. Ποριώτη Κομψά εις ύφος και ποιητικά εις έκφρασιν διηγήματα του Γάλλου ακαδημαϊκού συγγραφέως. Είναι ειλημμένα εκ των ηθών, των εθίμων, των παραδόσεων και των θρύλων της Ισπανίας, την οποίαν ο Richepin επί μακρόν περιηγήθη. Ούτω διακρίνονται όλα διά το πρωτότυπον, την απλότητα και την ιδιορρυθμίαν των. Δρ. 3. —

G. d’ Annunzio Όνειρον εαρινής πρωίας Μετάφρασις Γ. Λαμπελετ Παθητικόν όραμα έρωτος, εξελισσόμενοι εις περίτεχνον πλοκήν και διαπνεομένων από την δυνατήν παραστατικότητα και τον ζωηρόν λυρισμόν, τον διακρίνοντα τον κορυφαίον σύγχρονον συγγραφέα της Ιταλίας. Δρ. 0.60. —

Κωστή Παλαμά Τα πρώτα κριτικά. Σειρά εμβριθών και εμπνευσμένων κριτικών μελετών επί της Νεοελληνικής φιλολογίας και των νεωτέρων Ελλήνων συγγραφέων — του Ρήγα, του Σολωμού, του Κάλβου, του Μαρκορά, του Πολυλά, του Λασκαράτου, του Ροΐδου, του Βιζυηνού, του Καρκαβίτσα, του Ψυχάρη κ.λπ. Αι μελέται αύται, πλην των γενικών περί της τέχνης αντιλήψεων και προς τη κριτική του έργου ενός εκάστου των κρινόμενων, περιλαμβάνουσι και ενδιαφέρουσας περί των συγγραφέων πληροφορίας. Δρ. 3.50. —

Pedro Calderon Το στοιχειό. Ο Αλκάδης της Θαλαμέας. Μετάφρ. Ι. Καμπούρογλου Έν από τα εντεχνότερα δράματα του κορυφαίου δραματικού της Ισπανίας είναι «το Στοιχειό» αναγόμενον εις τους μεσαιωνικούς χρόνους. — «Ο Αλκάδης της Θαλαμέας», εν ω εικονίζεται η υπερηφάνεια και το αίσθημα της τιμής των Ισπανών, θεωρείται ως το τελειότερον έργον του Κάλδερον. Έκαστον Δρ.1. —

Γρ. Ξενοπούλου Στέλλα Βιολάντη. Ωραία και παθητική ιστορία έρωτος και θελήσεως, — ο Έρως Εσταυρωμένος — με ηθογραφίαν επαρχιακήν, αλλά με αντιλήψεις και χαρακτηρισμούς αποβλέποντας εις γενικωτάτας κοινωνικάς προλήψεις. Δρ. 3. —

Edgar Pœ Ιστορίες αλλόκοτες. Μετ. Ν. Σπανδωνή Σειρά παραδόξων διηγημάτων του Πόε, εν οις το Πηγάδι και το εκκρεμές, Η Λίγεια, Ο δαίμων της διαφθοράς. Η συνάντησις κ.λ.π. Δρ. 3. —

H. Van Dyk Διηγήματα. Μετ. Α. Μαρμπουτζόγλου Τα ωραιότερα διηγήματα του επιφανεστέρου συγχρόνου Αμερικανού διηγηματογράφου, εν οις «Η πηγή — Μία φούχτα πηλός — Το γαλάζιο λουλούδι — Το πρώτο δένδρο των Χριστουγέννων» κλπ. Δρ. 2.50. —

Εμμανουήλ Ροΐδου Διηγήματα. Τα ποικίλα, πολύμορφα και πολύτροπα διηγήματα του συγγραφέως της Παπίσσης, ηθογραφίαι, σάτυραι, ιστορικαί εικόνες, όλα λεπτά εις σκέψιν, και καλλίτεχνα εις διατύπωσιν, περιελήφθησαν εις τον τόμον τούτον. Δρ. 3. —

Κ. Χρηστομάνου Η κερένια κούκλα. Αληθινόν εις ψυχολογίαν, εις περιγραφήν, εις ηθογραφίαν έργον, αντάξιον του συγγραφέως της «Αυτοκρατείρας Ελισάβετ», είναι η «Κερένια κούκλα». Ελληνικόν και ιδίως Αθηναϊκόν μυθιστόρημα, το οποίον και δημοσιεύομεν ήδη ως το πρώτον και το πρότυπον του είδους του. Η κομψότης, η πλαστικότης και η χάρις του ύφους και κάποια υποβλητική δύναμις η χαρακτηρίζουσα τον κ. Χρηστομάνον ως συγγραφέα, παρέχουν και εις το έργον του αυτό εξαιρετικήν δύναμιν, γοητείαν και θέλγητρον. Δρ. 3. —

Αργύρη Εφταλιώτη Νησιώτικες Ιστορίες Κατ' εξοχήν ζωγράφος της Ελληνικής ζωής, δυνηθείς εις απλάς το ύφος, φωτεινάς δε και μεστάς λυρισμού ηθογραφίας να δώση μορφήν ιδιοτύπου διηγήματος, είναι ο κ. Εφταλιώτης. Αι «νησιώτικες ιστορίες» του, των οποίων τινές ανέκδοτοι, όλαι δε επιθεωρηθείσαι και συμπληρωθείσαι υπό του συγγραφέως, τας οποίας εκδίδαμεν ήδη, είναι ωραίαι και πλήρεις ενδιαφέροντος εικόνες και περιγραφαί της ζωής των ελληνικών παραλίων. Δρ. 3. —

Σ. Βασιλειάδου. Αττικαί Νύκτες. Τα ποιητικά και πεζά έργα του Βασιλειάδου, λυρικά και δραματικά, ηθογραφίαι και διηγήματα, σκέψεις και χρονογραφήματα, περιλαμβάνονται υπό τον άνω τίτλον. — Η έκδοσις επί χάρτου κοινού. Δρ. 6. —

Εμμανουήλ Ροΐδου Κριτικαί μελέται. Ο κατ' εξοχήν κριτικός εν Ελλάδι, ο διαφωτίσας, ο ποδηγετήσας, ο χαρακτηρίσας ιδίως την συγγραφικήν εν Ελλάδι παραγωγήν υπήρξεν ο Ροΐδης. Γνώμαι φωτειναί, γνώσεις πλούσιαι, αναλήψεις οξείαι, χαρακτηρισμοί επιτυχείς προσώπων και πραγμάτων καθιστώσι τερπνάς και πάντοτε μορφωτικάς τας κριτικάς μελέτας του, τας περιληφθείσας εις τον τόμον τούτον. Δρ. 3. —

Μουσαίου Ηρώ και Λέανδρος. Μετ. Σίμου Μενάρδου Το θαυμάσιον ποίημα λυρισμού και έρωτος, αποδοθέν εις την σημερινήν μας γλώσσαν εμμέτρως από τον κ. Σίμον Μενάρδον. Η μετάφρασις ενθυμίζουσα τα κρητικά και κυπριώτικα τραγούδια, γενομένη ούτω διά να αποδοθή η τεχνοτροπία του Μουσαίου, παρέχει ακεραίαν την καλλιτεχνίαν και την χάριν του πρωτοτύπου. Δρ. 0.70. —

W. Shakspear (Σαίξπηρ) Αντώνιος και Κλεοπάτρα. Μετάφρασις Μ. Δαμιράλη Ο έρως του Αντωνίου του μεγάλου της Ρώμης στρατηλάτη [??] προς την Κλεοπάτραν την γόησσαν βασίλισσαν της Αιγύπτου [??] και το τραγικόν τέλος αυτών παρουσιάζονται[??] θεωρούμενον ως έν των αριστουργημάτων του Σαίξπηρ. Δρ. ?. —

Κωστή Παλαμά Οι καημοί της λιμνοθάλασσας, και τα σατυρικά γυμνάσματα. «Οι καημοί της λιμνοθάλασσας» είναι εις αρμονικάς στροφάς λυρικοί στοχασμοί εμπνευσμένοι από τας ωραιότητας της Ελληνικής γης. «Τα σατυρικά γυμνάσματα» είναι δριμεία σάτυρα των ατοπημάτων της φυλής. Δρ. 2. —

Γρ. Ξενοπούλου Ο κακός δρόμος κι’ άλλα καινούργια διηγήματα. Είναι όλα τα νέα διηγήματα του συγγραφέως γοητευτικά δια την τεχνικήν πλοκήν, ωραία εις το ύφος, αληθινά εις περιγραφήν και ψυχολογίαν. Δρ.3. —

Γ. Β. Τσοκοπούλου Η θεατρίνα. Έν εκτενές με δυνατήν πλοκήν διήγημα ηθογραφικόν και ψυχολογικόν — η θεατρίνα — μαζί με άλλα ανέκδοτα διηγήματα του κ. Τσοκοπούλου, όλα εξαιρετικού ενδιαφέροντος περιλαμβάνονται εις τον τόμον τούτον. Δρ. 3. —

1emile Zola Η ταβέρνα. — Η Γη. Μετ. Χ. Νεοκλέους — Μπ. Αννίνου. Ρεαλιστικά μυθιστορήματα του Ζολά, εκ της τραγικής κοινωνικής εποποιίας των Ρουγκών Μακάρ, όπου αι κοινωνικαί αθλιότητες και τ' άμεσα αποτελέσματά των ζωγραφίζονται εκ του πραγματικού πιστά και αληθινά. Έκαστον μυθιστόρημα Δρ. 4.50. —

Γ. Ζαλοκώστα. Ποιήματα. Ολόκληρον το πολυμερές ποιητικόν έργον του Ζαλοκώστα, πρωτότυπα και μεταφράσεις, πατριωτικά ποιήματα, λυρικά και ερωτικά. Δρ. 3.50. —

Molière (Μολιέρου) Ταρτούφος — Αγαθόπουλος — Αρχοντοχωριάτης. Σάτυρα της υποκρισίας είναι ο Ταρτούφος, διακωμώδησις του επαρχιωτισμού είναι ο Αγαθόπουλος και γελοιοποίησις της αλαζονείας του νεοπλούτου είναι ο Αρχοντοχωριάτης. Και τα τρία έργα ομού Δρ. 3.20. —

H. Ibsen (Ε. Ίψεν) Οι Βρυκόλακες. — Το σπίτι της κούκλας. Τραγικήν αναπαράστασιν της κληρονομικότητος αποτελούν οι «Βρυκόλακες». Πολεμική κατά των οικογενειακών θεσμών και των κοινωνικών προλήψεων είναι το «Σπίτι της κούκλας». Και τα δύο έργα ομού Δρ. 2.40. —

Σπύρου Μελά Πολεμικαί σελίδες. Πιστή, ακριβής και κατ' εξοχήν περιγραφική ιστορία του τελευταίου Ελληνοτουρκικού πολέμου 1912, ιδίας από Ελληνικής απόψεως και ως προς την δράσιν του Ελληνικού στρατού εν Μακεδονία. Η αφήγησις αρχομένη από των πρώτων ημερών της επιστρατεύσεως προχωρεί επεισοδιακώς μέχρι των τελευταίων εις τας ανακληθείσας χώρας πολεμικών επιχειρήσεων, είναι δε ούτω συνηρμοσμένη, ώστε, ενώ ιστορείται και διεξηγείται σαφώς η πολεμική δράσις, παρέχονται συνάμα αριστοτεχνικαί περιγραφαί των τόπων και των λαών του θεάτρου του πολέμου, ψυχολογούνται δε με δύναμιν και ασφαλή οξυδέρκειαν άνθρωποι και γεγονότα. Αι πρώτοι μικρομάχαι, η σύρραξις του Σαρανταπόρου, το πάθημα του Σόροβιτς, ο αγών των Γιαννιτσών, η κατάληψις της Θεσσαλονίκης, όπως τα περιέγραψε και τα εξιστόρησεν ο κ. Μελάς, είναι δυναταί ιστορικαί σελίδες, μέσα εις τας οποίας ζωντανά καθρεπτίζονται ο μέγας αγών και ο θρίαμβος των Ελληνικών όπλων. Δρ. 5. —

Ε. Ροΐδου Μελέται Φιλολογικαί, Καλλιτεχνικαί, Φιλοσοφικαί. Αι κατ' εξοχήν εμβριθείς και διαφωτιστικαί κρίσεις του Ροΐδου επί της Νεοελληνικής φιλολογίας και ποιήσεως, μεστοί γνώσεων, πληροφοριών, διδαγμάτων και χαριτολόγου σκώμματος, περιλαμβάνονται εν τω τόμω τούτω μετά των επιστολών του προς τον Βαλαωρίτην και της μετά του κ. Ψυχάρη αλληλογραφίας του, το πρώτον νυν δημοσιευομένης. Το δεύτερον του τόμου μέρος αποτελούσιν αι περί καλλιτεχνίας μελέται του Ροΐδου, το δε τρίτον μέρος αι φιλοσοφικαί τοιαύται περί Αριστοτέλους, περί Αλεξανδρινής Σχολής, κλπ. Δρ. 4. —

Ε. Ροΐδου Πάρεργα και Παραλειπόμενα. Διηγήματα, φιλολογικαί πραγματείαι, άρθρα αισθητικά και κριτικαί, μη περιληφθέντα εις τους άλλους τόμους του Ροΐδου, προς δε τούτοις ποικίλαι μελέται επιστημονικαί, κοινωνιολογικαί κλπ. παρέργως συγγραφείσαι υπ' αυτού. Δρ. 4. —

Ε. Ροΐδου Το πνεύμα του Ροΐδου. Φιλολογικόν και κριτικόν μελέτημα του κ. Α. Ανδρεάδου περί του πνεύματος του Ροΐδου, περιλαμβάνον πλείστα και τα ιδίως χαρακτηριστικά της ιδιοφυίας του κρινομένου συγγραφέως. — Το δεύτερον μέρος του βιβλίου αποτελούσι πολιτικαί διατριβαί του Ροΐδου, εν αις και η επί των εξωτερικών ζητημάτων πολύκροτος μελέτη «Γεννηθήτω φως», η παρέχουσα σημαντικάς διασαφήσεις επί των Ελληνικών πραγμάτων κατά την εποχήν του Βερολινείου Συνεδρίου. Δρ. 3. —

Γ. Βιζυηνού Το αμάρτημα της μητρός μου. Τα διηγήματα του εκλεκτού και ιδιοτύπου συγγραφέως και ποιητού, ψυχολογικά και ηθογραφικά, τα οποία κρίνονται ως τα πρώτα καθαυτό Ελληνικά διηγήματα. Μεταξύ τούτων «Το αμάρτημα της μητρός μου», ο «Μοσκώβ Σελίμ» κλπ. Δρ. 3. —

Όσκαρ Ουάιλδ Στοχασμοί. Μετ. Α. Μαρπουτσόγλου Όλη η σειρά των πρωτοτύπων και περιφήμων κριτικών και αισθητικών, μελετών του μεγάλου Άγγλου συγγραφέως περί ποιήσεως, περί ύφους, περί ζωγραφικής και περί τέχνης εν γένει. Εκάστη των μελετών τούτων αποτελεί λογοτεχνικόν αριστούργημα οξυτάτης κρίσεως, διαυγούς πολυμαθείας και θαυμασίου ύφους. Δρ. ?. —

Ανδ. Λασκαράτου Ποιήματα Συλλογή όλων των σατυρικών και άλλων ποιημάτων του οξυτέρου και τεχνικωτέρου Έλληνος σατυρικού. — «Το Ληξούρι», «Η βάρκα κανονιέρα», Η σάτυρα της γεννήσεώς του, η παρωδία της πρώτης ραψωδίας της Ιλιάδος κ.λ.π, ήτοι όλον το εκδεδομένον εις τόμον υπ' αυτού του ποιητού έργον. Εις την έκδοσίν μας, πλην εκτενούς βιογραφικού προλόγου υπό του κ. Μ. Σιγούρου, προσετέθησαν «Η Στιχουργική» και η «Ποιητική» του. Δρ. 4. —

Π. Νιρβάνα Το συναξάρι του Παπα-Παρθένη Τα ωραία ηθογραφικά και ποιητικά διηγήματα του Νιρβάνα, κατ' εκλογήν και κατάταξιν του ιδίου εκδεδομένα εις τόμον. «Το Συναξάρι του Παπα- Παρθένη — Στον αφρό της θάλασσας — Κρασοκατάνυξις — Το άχτι της γενιάς μου — Νυν απωλύοις — Τα σκυλιά — Ιδού ο Νυμφίος έρχεται — Ένας θάνατος — Ο Τρακοσάρης» — και άλλα πολλά. Δρ. 3. —

Ούγου Φωσκόλου Οι τάφοι Μετ. Γ. Καλοσγούρου Το ποιητικόν αριστούργημα του Ζακυνθίου την καταγωγήν μεγάλου Ιταλού ποιητού μετά του ομοίου τίτλου ποιήματος του Πινδεμόντι μεταφρασμένα εμμέτρως από τον Κερκυραίον λόγιον Καλοσγούρον. Της μεταφράσεως προτάσσεται πρόλογος του κ. Σιγούρου, περιέχων ακριβείς και λεπτομερείς πληροφορίας περί του βίου και του όλου έργου του Φωσκόλου. Δρ. 2.50. —

Δ. Παπαρρηγοπούλου Άπαντα Όλα τα ποιητικά έργα του επιφανούς λυρικού λογοτέχνου, φιλοσοφικά, κοινωνικά και ερωτικά, εν οις η συλλογή «Στόνοι», «Η Αγορά», «Χαρακτήρες», «Συζύγου εκλογή» κλπ., εις τα οποία προσετέθησαν και άλλα μη υπάρχοντα εις τας μέχρι τούδε εκδόσεις, περιελήφθησαν εις την έκδοσιν ταύτην, προτασσομένου βιογραφικού και κριτικού προλόγου του κ. Ι. Ζερβού. Δρ. 5. —

Π. Νιρβάνα Το βιβλίον του κυρίου Ασόφου Υπό τον τίτλον αυτόν περιέλαβεν ο συγγραφεύς τρία συναφούς είδους έργα του, ήτοι: 1ον Λογοτεχνικούς διαλόγους με θέματα φιλοσοφικά, κοινωνικά και αισθητικά. 2ον Της «Ομιλίες με τον εαυτό μου», που αποτελούν ψυχολογικήν αυτοεξομολόγησιν του ποιητού, και 3ον Τα «Γράμματα απ’ το χωριό», με τα οποία ο κύριος Άσοφος υπό τύπον επιστολών προς τον μαθητήν του πραγματεύεται ποικίλα θέματα με μίαν ιδιόρρυθμον φιλοσοφικήν και ποιητικήν αντίληψιν υπό το πνεύμα λεπτής ειρωνείας. Δρ. 3. —

Σουβαρίν — [Μπουρέντι?] Η Μήδεια Μετ. Κ. Κοκόλη Ο αρχαίος τραγικός μύθος της παιδοκτονίας, διασκευασθείς εις δράμα κατά διάφορον παρ’ ό,τι η αρχαία παράδοσις ειρμόν, παρουσιάζεται νεωτερίζων υπό των Ρώσσων συγγραφέων υπό άλλην ηθικήν εκδοχήν. Δρ. 1.20. —

P. Giacometti Ελισάβετ Μετ Μ. Τυπάλδου Από τα ωραιότερα έργα του Ιταλού δραματικού. Ο χαρακτήρ και η ζωή της Ελισάβετ, εν δράσει προς τα κυριώτερα ιστορικά πρόσωπα της εποχής της, εν οις ο Βάκων και ο Σαίξπηρ απεικονίζονται εντέχνως. Δρ. 1.20. —

Fr. Copée Σεβέρος Τορέλλης — Ιακωβίται

Σεβέρος Τορέλλης. — Ερωτικόν επεισόδιον εκ της μεσαιωνικής ζωής της Ιταλίας, συντεθέν εις δραματικωτάτην πλοκήν υπό του ποιητού. Δρ. 1. —

Οι Ιακωβίται. — Δραματική περιπέτεια εκ της ιστορίας της Σκωτίας περί τα μέσα του 18ου αιώνος, με ήρωα τον Εδουάρδον Στούαρτ. Δρ. 1. — Πάτερ ημών. — Βραβευμένον υπό της Γαλλικής Ακαδημίας έργον του ποιητού, με υπόθεσιν αναφερομένην εις τα περιστατικά της Κομμούνας, βασιζόμενον δε επί της χριστιανικής ηθικής. Δρ. 0.40. —

Paul Ervié Η λαμπαδοδρομία Μετ. Η. Βεργοπούλου Δράμα τετράπρακτον του γάλλου Ακαδημαϊκού, γραφέν επίτηδες διά την διάσημον ηθοποιόν Ρεζάν. Θέμα του η στοργή των γονέων προς τα τέκνα και τους απογόνους, συνδετικός κρίκος των γενεών και των φυλών. Δρ. 1.20. —

H. Sudermann Η Τιμή Μετ. Χ. Αννίνου Δράμα του αρχηγού της εν Γερμανία ρεαλιστικής σχολής, παρέχον εν ζωηρά απεικονίσει του συγχρόνου κοινωνικού βίου την θεωρίαν ότι η τιμή και γενικώτερον το πλείστον της ηθικής είναι σχετικαί έννοιαι. Δρ. 1.20. —

Δ. Κορομηλά Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας Το πρώτον Ελληνικόν δραματικόν ειδύλλιον, απεικονίζον εις ωραίαν πλοκήν τα ήθη και τους τρόπους του συγχρόνου αγροτικού βίου εν Ελλάδι. Δρ.1.20. —

A. Dumas, père Ο ηθοποιός Κην Έν από τα επιτυχέστερα δράματα της ρομαντικής σχολής, με πλοκήν εξόχως ενδιαφέρουσαν και συγκινητικά επεισόδια, χαρακτηριστικόν δε της ιδιοφυίας και της τέχνης του μεγάλου μυθιστοριογράφου. Δρ. 1.40. —

Giacosa Έρωτος θρίαμβος Μετ. Αγ. Γιαννοπούλου Περιπαθές επεισόδιον έρωτος κατά την μεσαιωνικήν εποχήν της Ιταλίας του 14ου αιώνος, περιπετειώδες και με δραματικώς επιτυχή λύσιν. Δρ. 0.60. —

G. Rovetta Οι άτιμοι Μετ. Χ. Αννίνου Έν από τα γνωστότερα δράματα της Ιταλικής ρομαντικής σχολής, με υπόθεσιν ειλημμένην εκ του συγχρόνου κοινωνικού βίου. Δρ. 0.80. —

H. Ibsen Ροσμερσχόλμ Μετ. Ι. Ζερβού Εκ των τελειωτέρων έργων. [???] του μεγάλου Νορβηγού δραματουργού. Οι σοσιαλισταί είχον [???] το έργον τούτο ως απολογίαν των αρχών των, αλλά και οι συντηρητικοί το ερμήνευσαν ως υποστήριξιν του καθεστώτος. Εντεύθεν προεκλήθη πολεμική, ήτις έπειτα εστράφη κατά του συγγραφέως, όταν απέκρουσε και τας δύο γνώμας, εξηγήσας ότι το έργον του απέβλεψε μόνον εις την τέχνην. 1.50. —

H. Ibsen Ο εχθρός του λαού Μετ. Μ. Αυγέρη Δράμα, θέτον εν απόψει με λιτήν πλοκήν, αλλ' αριστοτεχνικήν σύνθεσιν έν από τα γενικώτερα ζητήματα της κοινωνικής οργανώσεως και των κοινωνιολογικών θεωριών. 1.50. —

H. Ibsen Ο αρχιτέκτων Σόλνες Μετ. Μ. Αυγέρη Το λυρικώτερον έργον του Ίψεν, βασιζόμενον επί θρύλου, εις ον έδωκεν ο συγγραφεύς την όψιν μεγάλου φιλοσοφικού συμβόλου. Διά τον Σόλνες είχε λεχθή ότι είναι υψηλόν ποίημα φιλοσοφικής απαισιοδοξίας. Δρ. 1.50. —

Κ. Σάθα Δοκίμιον περί του θεάτρου Ιστορική εν ταυτώ και κριτική μελέτη περί της δραματικής μας φιλολογίας από της εποχής των τελευταίων βυζαντινών χρόνων μέχρι της εθνικής αναγεννήσεως, με γενικάς περί του Ελλ. Θεάτρου πληροφορίας, ανέκδοτα κείμενα, παραλληλισμούς προς την ξένην φιλολογίαν κλπ. Δρ. 3.50. —

C. Goldoni Η Λοκαντιέρα Μετ. Ν. Ποριώτη Μία από τας σκηνικώς επιτυχεστέρας κωμωδίας του μεγαλυτέρου κωμικού της Ιταλίας, διακρινομένη συνάμα και διά την εξαιρετικώς επιτυχή σκιαγράφησιν χαρακτήρων της εποχής μας. Δρ. 1.40. —

G. Feydean Ο Ράπτης των Κυριών Μετ. Κ. Γιαννακάκη Έργον υποδειγματικόν εις το είδος του — φάρσα με ωραίαν πλοκήν και σκηνικήν σύνθεσιν τεχνικωτάτην, συγκαλύπτουσαν την απιθανότητα και αποφεύγουσαν προς έκρηξιν γέλωτος την κατάπτωσιν εις το χυδαίον. Δρ. 1.20. —

Vic. Sardou Πατρίς — Φαιδώρα — Τόσκα

  Πατρίς. — Κοινωνικόν δράμα με θέσιν. Η ηθική πάλη μεταξύ του αισθήματος της οικογενειακής τιμής και ανωτέρας τινός κοινωνικής υποχρεώσεως πλέκεται εις περίτεχνον δραματικήν υπόθεσιν. Δρ. 1.20. —

  Φαιδώρα. — Δραματική σύνθεσις με ρομαντικωτάτην πλοκήν και δεξιωτάτην σκηνικήν διασκευήν, συγγραφείσα επίτηδες προς ανάδειξιν του ταλάντου της διασήμου ηθοποιού Σάρρας Μπερνάρ. Δρ. 1.20. —

  Τόσκα. — Περίπλοκον έργον ρομαντικής υποθέσεως, διακρινόμενον ιδίως διά την τέχνην της σκηνικής διασκευής και την γοργότητα της δράσεως. Δρ. 1. —

H. Lavedan Ο μαρκήσιος Πριολά Μετ. Γ. Τσοκοπούλου Κοινωνικόν δράμα, της συγχρόνου νεορομαντικής τέχνης, με ψυχολογικάς σκιαγραφίας και ιδίως λεπτήν σκηνικήν τέχνην. Δρ. 1.20. —

Αθαν. Χριστοπούλου Τα ποιήματα Από τους πλέον γνωστούς και αξίους παλαιούς ποιητάς μας ο Αθανάσιος Χριστόπουλος έχει γράψει ποικίλους στίχους ερωτικούς, βακχικούς, σατυρικούς κ. ά., επονομασθείς υπό των συγχρόνων του Νέος Ανακρέων. Όλα τα ποιήματά του, ομού με εξηκριβωμένον σημείωμα περί του ποιητού συντεθέν υπό του κ. Ι. Ζερβού, περιελήφθησαν εις τον τόμον τούτον. Δρ. 2.50. —

Αλεξ. Ρ. Ραγκαβή Ποιήματα Από την ογκώδη ποιητικήν παραγωγήν του πολυγραφωτέρου και πολυμαθεστέρου των συγγραφέων μας της παρελθούσης γενεάς έγινε μετ' επιμελείας εκλογή όλων των δοκιμωτέρων χαρακτηριστικών ποιημάτων, πατριωτικών, ερωτικών, λυρικών κ.λ. Μεταξύ τούτων η «Ταξιδεύτρια, Διονύσου πλους, Ο Γοργός ιέραξ, Ο θάνατος του παλληκαριού, Ο κλέφτης κ. ά». Προς τούτοις βιογραφία του ποιητού, υπό του κ. Ι. Ζερβού. Δρ.2. —

Παναγιώτου Σούτσου Ποιήματα Ο πανελληνίως γνωστός ως ποιητής του «Οδοιπόρου» έχει γράψει και πλείστα ποιήματα, λυρικάς σατύρας, ερωτικά πατριωτικά κλπ περιλαμβανόμενα εις τον υπ' αυτού εκδοθέντα τόμον υπό τον τίτλον «Η Κιθάρα». Τα ποιήματα ταύτα μετά του «Οδοιπόρου», και του καλυτέρου του δράματος «Καραϊσκάκης» συνεκδίδονται προτασσομένης βιογραφίας υπό του κ. Ι. Ζερβού. Δρ. 3. —

Ιωάννου Βηλαρά Τα ποιήματα Επαναστάτης εις την γλώσσαν, αλλά και καλαίσθητος νεωτεριστής εις την νεοελληνικήν φιλολογίαν, κατέλιπεν ο παλαιότερος Ηπειρώτης, ποιητής αξιόλογον ποιητικόν έργον, επιδράσαν, ως κρίνει ο Ροΐδης, σημαντικώτατα και παραλλήλως προς την ποίησιν του Αλεξ. Σούτσου και του Χριστοπούλου.

Όλα τα ποιήματα ταύτα του Βηλαρά περιλαμβάνονται εις τον τόμον τούτον, προτασσομένης βιογραφίας υπό του κ. Ι. Ζερβού. Δρ. 2.50. —

Κώστα Κρυστάλλη Τα ποιήματα Τα «Αγροτικά», τα θαυμάσια τραγούδια «Του χωριού και της στάνης», το ειδυλλιακόν ποίημα «Η Γκόλφω», τα πατριωτικά «Σκιαί του Άδου» και «Ο Καλόγηρος της Κλεισούρας του Μεσσολογγίου», προς δε και όλα τάλλα ποιήματα του νέου εθνικού ποιητού, του σημειώσαντος σταθμόν φωτεινόν εις την φιλολογίαν μας, περιέχονται εις ένα τόμον, μετά βιογραφίας του Κρυστάλλη και κριτικής περί του έργου του γραφείσης υπό του κ. Ι. Ζερβού. Δρ. 3.50. —

Ηλία Τανταλίδου Ποιήματα Όλα τα ερωτικά ανακρεόντεια, λυρικά και άλλα ποιήματα του τελευταίου Φαναριώτου ποιητού, τα περιλαμβανόμενα εις την υπ’ αυτού εκδοθείσαν Συλλογήν υπό τον τίτλον «Παίγνια», και προς τούτοις όσα εκλεκτά εκ των έκτοτε υπ’ αυτού δημοσιευθέντων περιλαμβάνονται εις ένα τόμον, προτασσομένου βιογραφικού σημειώματος περί του ποιητού και του έργου του. Δρ. 1.50.. —

Θ. Ορφανίδου Τα άπαντα Το Τίρι-Λίρι, η περίφημος κοινωνική σάτυρα του Ορφανίδη, ήτις εις τον απλούν μύθον της έριδος περί ενός κούκου περιέλαβε τας πλείστας εκδηλώσεις της αστικής Ελληνικής ζωής, σατυρίσασα πολιτικούς, επιστήμονας, διδασκάλους, εμπόρους, λογίους κλπ. υπήρξε κατά το πλείστον το υπόδειγμα της συγχρόνου σατυρικής στιχουργίας μας. Πλην όμως του έργου τούτου ο λογοτέχνης καθηγητής της βοτανικής έγραφε και άλλον τόμον σατυρών υπό τον τίτλον _Μένιππος_, προς δε και λυρικά, τον _Πύργον της Πέτρας_, τον _Άγιον Μηνάν_, την _Χίον δούλην_ κλπ., συνεκδοθέντα ήδη εις ένα τόμον. Δρ. 5. —

Bernard Shaw Ο άνθρωπος και τα όπλα Μετάφρ. Δ. Παλαμά Έν από τα πλέον χαρακτηριστικά και πλέον πρωτότυπα έργα του κορυφαίου των ζώντων θεατρικών συγγραφέων. Μία βαθυτάτη και τολμηρά ψυχολογία, ωμώς ρεαλιστική, με τεχνικωτάτας αντιθέσεις, ένας δριμείας σατύρας πλαγιασμός εναντίον του νεωτέρου πολέμου και των ηρωισμών του, εφηρμοσμένα πάντα ταύτα εις υπόθεσιν διεξαγομένην κατά τον Σερβοβουλγαρικόν πόλεμον και απολήγουσαν εις πίκρας ειρωνείας κωμικοτραγικήν λύσιν παρουσιάζουσι το έργον τούτο έν από τα πλέον αξιοσημείωτα και ενδιαφέροντα της συγχρόνου φιλολογίας. Δρ. 1.50. —

Γ. Βιζυηνού Τα ποιήματα Ο κατ' εξοχήν εισηγητής της νέας σημερινής τεχνοτροπίας εις την ποίησίν μας, όστις δύναται να χαρακτηρισθή και ως ο ενωτικός σύνδεσμος της Επτανησιακής ποιήσεως και της Φαναριωτικής στιχουργίας — ποιητής ουχ ήττον αυτός ο ίδιος εκ των κορυφαίων της φιλολογίας μας, είναι ο Βιζυηνός. Όλα του τα σημαντικά ποιήματα από της πρώτης εμφανίσεώς του μέχρι των τελευταίων στίχων, όσους έγραψεν εις φωτεινά διαλείμματα της τραγικής ασθενείας του, περιελήφθησαν εις ένα τόμον, μετά συντόμου βιογραφικού και κριτικού σημειώματος γραφέντος υπό του κ. Ι. Ζερβού. Δρ. 2.50. —

Αλεξάνδρου Σούτσου Άπαντα Όλα τα ποιήματα του πανελληνίως γνωστού ποιητού των πρώτων χρόνων του Ελληνικού Κράτους, τα πατριωτικά του, αι σάτυραί του κατά του Καποδιστρίου, του Όθωνος και των επιφανών τότε πολιτικών, τα λυρικά του, εν οις ο _Περιπλανώμενος, η Τουρκομάχος Ελλάς, το Πανόραμα, αι Ωδαί_ κλπ. συνεξεδόθησαν εις ένα τόμον. Δρ 5. —

Σπ. Περσιάδου Θεατρικά έργα Ολόκληρον το έργον του λαϊκού έλληνος ηθογράφου και θεατρικού συγγραφέως, ήτοι ο _Χορός του Ζαλόγγου — Εσμέ — Σκλάβα — Γκόλφω. Δρ. 2.50. —

Ιουλίου Τυπάλδου Τα ποιήματα Τα πατριωτικά, ερωτικά, λυρικά, κλπ. ποιήματα του αριστοτέχνου Επτανησίου ποιητού, μαθητού του Σολωμού, αλλά και λεπτού μιμητού της εξαιρέτου Ιταλικής ποιήσεως. Της εκδόσεως προτάσσεται βιογραφικόν και κριτικόν σημείωμα υπό του κ. Μ. Σιγούρου. Δρ 3. —

Όσκαρ Ουάιλδ Ιδανικός σύζυγος Μετ. Μ Χατζηγαβριήλ Με ωραιοτάτην πλοκήν περιγραφή και λεπτή κατειφώνευσις των αισθημάτων, των συνηθειών και των προλήψεων, της ψυχολογίας και της ζωής των νεωτέρων κοινωνιών. Το θέλγητρον του έρωτος και η ορμή του πάθους εμψυχούσι την δράσιν, δι’ ης φυσικώτατα εξελίσσεται η οξεία παρατήρησις και η ρηξικέλευθος κριτική του επαναστάτου εις την ηθικήν διασήμου συγγραφέως. Δρ. 2. —

Κ. Χατζοπούλου Υπεράνθρωπος Αληθινά σατυρικόν μυθιστόρημα, με τύπους και χαρακτήρας ειλημμένους από τον κύκλον των συγχρόνων λογοτεχνών μας, τους οποίους βαθύτατα εψυχολόγησε και ζωντανά απεικόνισεν ο συγγραφεύς. Κάποιος ελαφρός σαρκασμός διαπνέει το έργον, ενώ η ωραία περιγραφή και η απέριττος αλλά τεχνική πλοκή κρατούσιν αδιάπτωτον το ενδιαφέρον. Δρ. 3. —

W. Gœthe Έρμαν και Δωροθέα Μετ. Ι. Ζερβού Έν από τα ωραιότερα έργα του Γκαίτε, γραφέν ως εποποιία κατόπιν λεπτολόγου συζητήσεως με τον Σίλλερ περί του χαρακτήρος και της μορφής του νεωτέρου έπους. Κατ' ουσίαν λυρικόν μυθιστόρημα θαυμασίας περιγραφής και παθητικότητος. Ο Σίλλερ το έκρινεν υπέρτερον όλης της γερμανικής ποιήσεως και ο ίδιος ο Γκαίτε δεν ηδύνατο να το αναγνώση αδάκρυτος. Δρ. 1.50. —

Φρ. Νίτσε ECCE HOMO Μετάφρ. Ι. Ζερβού Μοναδικόν εις το είδος του, είναι το τελευταίον τούτο έργον του Νίτσε — ψυχολογική και αισθητική αυτοβιογραφία του ποιητού φιλοσόφου. Οξύ και διαυγές εις την σύλληψιν της ιδέας, υστάτη φωτεινή αναλαμπή της μεγαλοφυίας, ήτις μετ’ ολίγας ημέρας έμελλε να βυθισθή εις το σκότος, ωμόν και ανεπιφύλακτον εις την διατύπωσιν, εκπηγάζον εξ αυτοεπισκοπήσεως όλης της πνευματικής και ηθικής ζωής του συγγραφέως διά να απλωθή μέχρι των πλέον γενικών και αφηρημένων προβλημάτων της ιδεολογίας και της ηθικής, είναι έργον ψυχολογίας και τέχνης εξόχως υποβλητικόν. Δρ. 3. —

Ιωάν. Κονδυλάκη Όταν ήμουν δάσκαλος Ένας τόμος από τα διηγήματα του εξαιρετικού μας λογοτέχνου κατ' εκλογήν του. Πρωτοτυπία εις την διήγησιν, αφέλεια και συνάμα βαθύτης και αλήθεια εις την ψυχολογικήν παρατήρησιν, διαύγεια ύφους, ακριβής παρατήρησις και περιγραφή χαρακτηρίζουν όλα τα διηγήματα αυτά Ελληνικής υποθέσεως. Το πρώτον εξ αυτών: «Όταν ήμουν δάσκαλος» εις ολίγας αριστοτεχνικάς σελίδας αποτελεί ωραίαν Κρητικήν ηθογραφίαν, περιλαμβάνει δε, εις γοργήν διήγησιν, μίαν υπόθεσιν ολοκλήρου τραγωδίας. Δρ. 3. —

Κ. Χατζοπούλου Ο πύργος του Ακροπόταμου Μέσα εις λιτήν αλλ’ εντέχνως εκτυλισσομένην πλοκήν απέριττος και εξόχως ενδιαφέρουσα περιγραφή επαρχιωτικών ηθών. Η σκηνή υπόκειται εις μίαν πόλιν της Ρούμελης, την διάλεκτον της οποίας ομιλούν οι υπαξιωματικοί των ευζώνων εις τας διασκεδάσεις των και τους έρωτάς των με τας ηρωίδας του μυθιστορήματος, των οποίων η ψυχολογία και η τραγική ζωή έχει απεικονισθή εκεί από την πραγματικότητα και την αλήθειαν Δρ. 3. —

Γουλιέλμου Σαίξπηρ Μάκβεθ Μετ. Μ. Αυγέρη Το σκηνικώς αρτιώτερον και τεχνικώς πλέον σύμμετρον των έργων του Σαίξπηρ. Η εξόχως υποβλητική σκηνή των μαγισσών, η δολοφονία του αθώου βασιλέως, η εριννύς της ?, η παραφροσύνη της συνενόχου συζήγου, η μοιραία τιμωρία πληρούσι φρίκης την μοναδικήν αυτήν τραγωδίαν του εγκλήματος και του εξιλασμού. Δρ. ?. —

Γουλιέλμου Σαίξπηρ Ο βασιλεύς Ληρ Μετ. Μ. Αυγέρη Η μυσαρά αχαριστία τέκνων προς ευεργέτην πατέρα, η κατ' αντίθεσιν ευγενής αφοσίωσις της αδικηθείσης θυγατρός, η εγκατάλειψις, ο πόνος και ο σπαραγμός του αλήτου γέροντος, στερηθέντος του θρόνου, της εστίας και της στοργής, αποτελούσι την τραγικήν σύνθεσιν του δράματος τούτου. Μία αλλόκοτος φιλοσοφική ειρωνεία των ανθρωπίνων πραγμάτων υπό του γελωτοποιού του Ληρ ευρύνει την φιλοσοφικήν αντίληψιν του εκτυλισσομένου δράματος και παρέχει εις αυτό εξαιρετικήν γοητείαν. Δρ. 1.50. —

Γουλιέλμου Σαίξπηρ Η τρικυμία Μετ. Ιακ. Πολυλά Υπό πολλών κριτικών θεωρείται ως το αριστούργημα της Σαιξπηρείου δημιουργίας. Μέσα εις θαυμάσιον πλαίσιον συμβολισμού, εις ένα αρμονικόν σύνδεσμον του υπερφυσικού και της πραγματικότητος, κινούνται και ζώσι τα πρόσωπα του δράματος τούτου, όπερ αναμφισβητήτως είναι η πλέον παράδοξος και η πλέον πρωτότυπος ποιητική και θεατρική σύνθεσις εις την παγκόσμιον φιλολογίαν. Δρ. 1.50. —

Γουλιέλμου Σαίξπηρ Ο έμπορος της Βενετίας Μετ. Μ. Αυγέρη Εξαιρετική δράσις χαρακτηρίζει το έργον τούτο, στηριγμένον κυρίως εις τας συνθήκας και τας εκδηλώσεις της καθ' ημέραν κοινωνικής ζωής. Κάποιος κριτικός το εχαρακτήρισεν ως το κοινωνιολογικώτερον δράμα του Σαίξπηρ. Η φιλαργυρία, το μίσος, η κακία, η ποταπότης συνδέονται και συνυφαίνονται με την αγαθότητα, την αρετήν και την ευθύτητα εις σκηνάς δραματικής περιπετείας και αλληλοδιαδόχου μεταπτώσεως παθών. Δρ. 1.50. —

Γουλιέλμου Σαίξπηρ Οθέλος Μετ. Μ. Αυγέρη Δύο μεγάλα πάθη ανθρώπινα, ο φθόνος και η ζηλοτυπία, αναπαρίστανται εις την πλέον βδελυράν και πλέον τραγικήν εξέλιξίν των. Ο φθονερός Ιάγος, ο ζηλότυπος Οθέλος, η αθώα Δεσδαιμόνα απέμειναν διά του δράματος τούτου θαυμάσιοι και αριστοτεχνικοί τύποι μέσα εις τον περίβολον της ανθρωπίνης διανοήσεως. Δρ. 1.50. —

Γουλιέλμου Σαίξπηρ Ρωμαίος και Ιουλιέτα Μετ. Μ. Αυγέρη Η λυρικωτέρα από σκηνής απεικόνισις και εξύμνησις του έρωτος, εις την πλέον ευγενή εκδήλωσίν του. Γύρω από τα υψηλόν πάθος των δύο αγαπωμένων όντων συνωθούνται και μάχονται πλήθος ποταπών ανθρωπίνων παθών, υπέρ την τύρβην δε και την βοήν της συγκρούσεώς των επικρατεί και ακούεται διονυσιακός ο διθύραμβος του αιωνίου έρωτος. Δρ. 1.50. —

Λέοντος Τολστόη Ο διάβολος Μετάφρ. Π. Αξιώτου Εκ των τελευταίων έργων του ποιητού φιλοσόφου, διηγήματα δημοσιευθέντα μετά θάνατον. Η γοητεία της αφηγήσεως, το ενδιαφέρον του μύθου, η δύναμις της ψυχολογικής αναλύσεως τα χαρακτηρίζουσιν. Ζωηρός δε μυστικισμός πλαισιωμένος μέσα εις τον νεοχριστιανικόν φιλοσοφικόν οραματισμόν της τελευταίας εξελίξεως του Τολστόη, καθιστά ταύτα εκ των πλέον ενδιαφερόντων της όλης δημιουργίας του. Η μετάφρασις εκ του ρωσσικού. Δρ. 2.75. —

Ιακώβου Πολυλά Διηγήματα. Εις το εκλεκτόν και πολύτιμον φιλολογικόν έργον του επιφανεστέρου φίλου και μαθητού του Σολωμού εξαιρετικήν θέσιν κατέχουσι τα διηγήματά του, δημοσιευόμενα ήδη εις ένα τόμον μετά δύο φιλολογικών του συγγραφέως λόγων και μετά κριτικού προλόγου του κ. Μ. Σιγούρου. Δρ. 2.75. —

Αυγ. Στρίνμπεργ Ο δανειστής. Μετάφρ. Πέτρου Λυδού Έν από τα μάλλον ανατέμνοντα την γυναικείαν ψυχήν νέα δράματα, χαρακτηρισθέν υπό της κριτικής ως ρεαλισμός υπό ρωμαντικόν περίβλημα. Εν μέρει υπαινιγμός των οικογενειακών περιπετειών του συγγραφέως. Δρ. 1.50. —

Αυγ. Στρίνμπεργ Οι συνάδελφοι. Μετάφρ. Πέτρου Λυδού Ο φεμινισμός παρουσιάζεται εις το δράμα τούτο του μισογύνη συγγραφέως υπό την πλέον δυσμενή από ηθικής απόψεως μορφήν. Η εγωπάθεια, αι φαντασιοπληξίαι, η ανειλικρίνεια και η εν γένει ηθική κατάπτωσις της χειραφέτου γυναικός, εξελισσόμενα μέσα εις περιβάλλον καλλιτεχνών, χρωματίζονται με τον δριμύν του Στρίνμπεργ σαρκασμόν. Δρ. 1.50. —

Αυγ. Στρίνμπεργ Ο πατέρας. Μετάφρ. Πέτρου Λυδού Η αθλία οικογενειακή σύνθεσις — φαινόμενον σύνηθες εις την σύγχρονον αστικήν κοινωνίαν — απεικονίζεται με εταστικήν παρατήρησιν της ζωής και εξαιρέτως τεχνικήν σκηνικήν εμφάνισιν. Η στοργή παλαίουσα προς ενδόμυχον αμφιβολίαν περί της πατρότητος δίδει τραγικόν τόνον εις το έργον. Δρ. 1.50. —

Αυγ. Στρίνμπεργ Δεσποινίς Τζούλια. Μετάφρ. Πέτρου Λυδού Εκ των πρωτοτυποτέρων έργων του συγχρόνου θεάτρου ως προς την επινόησιν και την σκηνικήν σύνθεσιν, προσπάθεια νεωτέρας τραγωδίας κατά τους κλασσικούς όρους. Η υπόθεσις εμπνεομένη από τας αντιλήψεις της φυσιολογικής σχολής και ωμώς πλεκομένη περί το γεννετήσιον ένστικτον απηχεί την πεσσιμιστικήν γνώμην περί του ανθρώπου. Δρ. 1.50. —

Παν. Αξιώτου Η Λενιώ. Σειρά πρωτοτύπων διηγημάτων του νησιώτου συγγραφέως, απεικονιζόντων και ψυχολογούντων την λαϊκήν ελληνικήν ζωήν. Η λιτή σύνθεσις, η αφελής αφήγησις, η ακρίβεια της περιγραφής και ύφος απέριττον, κάτι εν συνόλω ωσάν κινηματογραφική απόδοσις της ζωής των απλών ανθρώπων, παρέχουσιν ιδιάζον θέλγητρον και πολύ ενδιαφέρον εις τα διηγήματα ταύτα. Δρ. 3. —